değişik bir çarpı işi...
hayat çok değişken....
ne olacağını asla kestiremiyorsun....yıllarca aynı rutinde yaşayan insanlara hep gıpta ederim...benim hayatım hiç böyle olmadı...
2002 senesinde yaşadığım bir olay sonrası ağır bir travma yaşadım...inanılmaz derecede cahil biri olduğum,bazı şeyleri anlamam ve kabullenmem uzun sürdüğü için de o süreç yaklaşık 2,5 yıl sürdü....o olay tüm yaşantımı etkilemekle kalmadı,şimdilerde "ben" dediğim şeye de öncülük etti...artık cahil olmadığımı söylemiyorum...hala cahilim...sadece o yıllardaki Sibel'e göre daha bilinçliyim diyelim :)
psikologlar ve psikiyatristlerle geçen uzun bir dönem geçirdim...ağır ilaç yüklediler,olmadı...uzun terapiler öngördüler,olmadı...yalnızca bir gecede tüm hayatım,bakış açım değişti....işte o gece ne olduysa artık "ben" saydığım kişi olmadığımı çok iyi biliyordum....ne kitap okurdum,ne bir bilgi birikimim vardı ne de hayata dair bir bakış açım....işte o gece ne olduysa.....uzun sürdü....sabah ezanını hatırlıyorum,ettiğim duaları...gerisi yok....sonra uyumuşum...uyandığımda zihnimden geçenlerin bana ait olmadığına yemin edebilirim....
aynı gün yine seansım vardı...adam anlattıklarım ve söylediklerim karşısında dumur oldu desem yeridir :) bana "ne okudun ? kiminle konuştun? " diye sorup duruyordu ama bişey okumadım,kimseyle konuşmadım deyişlerime de inanmıyordu.....ertesi gün de psikiyatr ile olan randevuma gittim ve ilaç istemediğimi söyledim...kadın o kadar ısrarlıydı ki kullanmam konusunda,ona göre klinik bir vakaydım ve bırakırsam kendime zarar vermemden korkuyordu...
verdiği ilaçları ilk kullanmaya başladığımda 1,5 saatlik bir körlük yaşamıştım ve ölesiye korkmuştum...öylece duruyordum ve bir kaç saniye içinde kör oldum...o kadar büyük bir panikti ki anlatamam...işaret parmağımı gözümün içine soktum gözlerimin kapalı olup olmadığını anlamak için ama açıktılar.....
aslında bu çooook uzun ve içi çok fazla dolu bir hikaye...ama o dönem bana öyle şeyler ekledi ki,söküp atmak,değiştirmeye çalışmak anlamsız gelir düşündüğümde....düşünce gücünü keşfettiğimden beri çok şey değişti hayatımda....öyle hikayelerim vardır ki akıl almaz :)
geçen cumartesi kendime özel bir gece yaptım...o gece de uzundu...lezzetliydi...sistemimi kontrol ettim..açıkları belirledim...çalışmalar yaptım...insanın kendi zihni kadar büyük bir hobisi olamaz....şaşırtıcı...ürpertici...değişken...unutkan...ve kesinlikle en iyi yalancı :)
saatler geçip de artık yorulduğumu hissettiğimde bir şeyler yapmak istedim...dedim ki "mesela bir el işi olabilir" ......sonra bakındım durdum...el işi malzemesi yok ki...ilkokul sonlar ve orta okul başlarında el işi yapardım...kanaviçe,çarpı işi falan...onlar geldi aklıma ama dedim ya malzeme sıfır.....
işte o an psikologla olan bir diyalog geçiverdi aklımdan....
-"Sibel bunu yapamazsın...sadece sen istiyorsun diye olmaz"
-"kim diyor?"
-...........
önce sessizlik,sonra toplum kuralları,olasılıklara bakış,imkanlar....geveledi durdu...o diyalog hiç çıkmaz aklımdan...özellikle de o sessizliği....
bugün beni cesaretli gören herkes aslında bu basit diyalogdan yola çıktığımı bilseydi çok şaşırırdı herhalde....
fotoğraf çekmeyi son anda akıl edebildim....yoksa bu post sadece yaptım olarak karşınızda olurdu :) aslında ilk önce çerçevenin içini yaptım...çerçevelemek sonra geldi...ama ben postumuz düzenli olsun diye bitirdikten sonra bu düzende daha iyi olur diye düşündüm...
pembeye boyadım eski çerçeveyi...
bu ilk kat...ama beni kesmedi...
üç kat boyadım...istemedim alttan hiç bir şey görünsün...
çerçevenin içi kadar bir karton kestim....
sonra yatırdım onu kareli defterin bir sayfasına
kenarlarından çizerek ölçüsünü aldım...
kareleri sayarak ortasını buldum...
sonra başladım çarpılamaya....eminim internete bakınsaydım çok daha kolay olurdu ama o hesaplamalar,uğraşmalar çok iyi geliyordu zihnime...
sonra kareli kağıdın altına kartonu koydum...ama kartonun çizgileri aşmamasına dikkat ettim...
sonra her çarpının ortasından delmeye başladım....alttaki kartonu da delmek için kartonun altına yumuşak bir şey olması gerek...elyaf vardı,elyaf koydum ben....sizde yoksa pamuk koyun :)
bunu da daha yakın olsun diye hazırlamışım,gerek yokmuş ama koyayım bari :)
delme işi bitince karton böyle oldu...aslında bunu da çok sevdim...böyle bir tane de yapmak gerek....
dedim ya malzeme yok...yün iplerim vardı da,iğnem yoktu...bileydim dükkanda koltuk dikerken kullandığım iğnelerimden birini alıverirdim :) bende normal ipliği 4 kat yapıp başladım çarpılamaya....
işte hepsinin çarpılanmışı...nasıl iyi geldi anlatamam...daha çok yapmam lazım...büyüklerinden :)
çok sevimli oldu...bakıp bakıp seviniyorum :) hem bana o geceyi hatırlatıyor,hem diyalogu hem de "olmaz"ları ve "olmazcılar" ı.....
kim diyor kağıda çarpı işi olmaz diye ? yaptım....oldu :)
küçük bir sır : birisi size herhangi bir şey için "olmaz" derse hemen sorun; "kim diyor?"... bu soruyla iki psikolog çıldırtmışlığım vardır :))
insan her şeyi yapabilir...yapıp yapamamak sadece zihinsel bir meseledir...bugün bu kadar yetenekliysem şu zihinsel tohum sayesindedir ;
"eğer dünya da bir şeyi bir kişi bile yapabiliyorsa ,sen de yapabilirsin...onun da senin gibi bir insan oldugunu unutma..."
herkese yapabilirliklerle dolu bir gece olsun efendim....
İşte bu iyi geldi bana...
YanıtlaSilçok sevindim :) sevgiler
SilÖnce cebimdeki renkler ile yorum teatimiz,ardından yazını okumak o kadar iyi geldi ki bana.
YanıtlaSilHele benim de düsturum olup olmadık işler peşine düşmemi sağlayan "birisi yapabildiyse ben de yaparım ki" olayını senden de duymak keyfimi,geleceğe umudumu katladı.
Günlerin, işlediğin kalbin kadar sevinçlerle sonlanacak emeklerle dolsun.Her hücren mutlu,umutlu ve şen olsun Serpil.
çok çok teşekkür ederim :) ne güzel yazmış,ne güzel dilemişsin....kucak dolusu sevgiler yolluyorum bende...
Silşu yorumu okuyunca seni yakından tanımak için içim istekle doldu...böyle ilginç ve çizgi dışı insanlar kolay bulunmuyor.toplum köşeli insanları yuvarlaya yuvarlaya eğeliyor ...keskin kenarları olan ben yuvarlak obje,eşya ve insanları sevmem...açık seçik sorarım kim söylüyor diye? kim emrediyor?kim buyuruyor? ve bir peeehhh kopar gelir ta derinden...aklı selim ve aklı deli lerdeniz biz...köşeli,anarşist ve farklı...benden bir tane daha oldugunu ve benden fersah fersah özgür oldugunu anlamak,bilmek güzel şeymiş:)) sevgiler...
YanıtlaSilartemis geçenlerde bir yazı bulup onu okumuştum..bir derginin bir köşesinde...çok düşündüm üzerine...hala da düşündürür beni..yorumunu okuyunca nedendir bilmem o yazı geldi aklıma...yazı benzerlikler ve istekler hakkındaydı...garip değil mi? diye soruyordu yazan...garip değil mi sürekli aynı şeyleri beğenmemiz ve istememiz...seni sen yapan şey nedir? nedir diğerlerinden farkın? bana söyleme....bana söylemen gerekmez..kendine söylesen yeter...aslında söyleyebilsen çok değişik olurdu hayatın...sanırım ben (ve sen) kendime ne istediğimi kolayca söyleyebildiğim için "uç"um....kimseyi,ya da kimsenin düşüncesini önemsemeden yaşamak güzel...yatağa yattığımda yanımda eşim olur ama derin düşüncelere yanlız dalarım...hepimiz gibi....çok teşekkür ederim yorumun için...sevgiler
SilTabii ki insan neler yapmaz ki yeter ki insanin kendine güveni olsun bu arada cerceven cok güzel ve hos olmus ellerine saglik sevgilerimle..
YanıtlaSilgügüyle herşey çok teşekkür ederim :) tabiki öyle...sevgiler benden de...
SilÇok güzel olmuş ellerine sağlık. Yenilerini de bekliyorum :)
YanıtlaSilteşekkür ederim canım benim...seni de çok ihmal ettim bilirim...ama çok dağıldım gülayım...ama hep aklımdasın...öpüyorum
SilO kadar güzel yazmışsın ki üzerine söyleyecek bir söz bulamadım. Her zamanki gibi yine ilham verdin bana.. Teşekkürler..
YanıtlaSilVe tabi ki eline sağlık :) Sen yaparsın da kötü olur mu?
canım benim!! çok teşekkür ederim :)) sevgiler
Silbu blogu keşfettiğimde yüzümdeki gülümsemeyi görmenizi isterdim işinizden ayrılıp dükkanınızı açtığınız zamanı anlattığınız yazınızdı ilk okuduğum o dönemde bende sevmediğim ve çıkmak istediğim bir işte çalışıyordum sizin kadar cesur adımlar atmıyorum henüz ama şu an o işte çalışmıyorum ve korktuğum kadar zorlanmadım ,bir yerde okumuştum görmek istediğiniz değişimin kendisi olun demiş bilge bir adam siz bunu gerçekleştirmişsiniz umarım bende bunu yapabilirim tüm paylaşımlarınız için çok teşekkürler hayat her zaman mutluluk getirsin iyi geceler
YanıtlaSilevet isterdim :)) işinden kurtulmana ve işlerin sandığın kadar kötü gitmemesine .çok sevindim..umarım her şey beklediğinden çok çok daha iyi sonuçlanır....sevgiler
Silsen harikasın! iyi ki buralardasın :))
YanıtlaSilseviyorum seni güzel kadın...
SilSizin kadar üretken ve pozitif insanların geçmişinde acılar olduğunu ve onun gücüyle hayatı daha anlamlı yaşadıklarına inanırım. Tembeller daha birşey görmemiş olanlar bence.
YanıtlaSilYeni nesil çarpı işi harika olmuş :) Elinize sağlık...
nnbaLo çok teşekkür ederim...hayat hepimize bir şeyler öğretiyor....aslında olaylar pek de önemli değiller...onlardan ne ders çıkarttığımız önemli sanırım :) umarım herkes alması gerekeni alacağı kadarını çeker...sevgiler
Silçok güzel olmuş:) evet çok haklısın eğerki başka insanlar yapabilirse bizlerde yapabiliriz... Bunu hatırlatman çok iyi oldu..sevgiler.
YanıtlaSiltokideki ses çok teşekkürler...sevgiler
SilSibelim bu yazindan sonra seni tanidigima bir kez daha memnun oldum.Soyleyemediklerimi soylemissin.Seni yakindan gormeyi ve dertlesmeyi oyle cok istiyorum.Bu devirde insani en yakinlari dahi anlamiyor!iyi ki varsin!
YanıtlaSilne zaman istersen yazabilirsin canım benim...sen de iyi ki varsın :) sevgiler
SilEllerinize sağlık, annemin bir sözü vardır. Bişey için olur mu ki olmaz mı ki diye düşünene "olmam diyecek dili mi var? sen yap elbette olur" der. Ben de çok sık kullanırım "OLMAM DİYECEK DİLİ Mİ VAR?" :)
YanıtlaSilbayıldım-bayıldım-bayıldım :)) anneye selamlar,hürmetler...sık kullanılanlar lugatına yazılmıştır :))
SilNe iyi geldi şimdi bu yazı bana...Çok teşekkürler, hem bu güzel fikir, hem de yaşadıklarınızı paylaştıklarınız için...
YanıtlaSilDemek o canlı ,sıcacık bakan kadın ne sınavlardan geçmiş...
YanıtlaSilPaylaşımının bir çok insana umut ışığı olacağından eminim.
Bu arada ben de ilk defa bir kaç gün önce elime,kızıma işlesin diye aldığım çarpı işini aldım ve bırakamadım. Gerçekten çok oyalayıcı ve zevkliymiş.
Kucak dolusu destek,takdir ve sevgi gönderiyorum
evy craft hepimiz bir yerlerden geçiyoruz işte :) hala da öğreniyoruz...zaten hayattaki amacımız bu değil mi? bende sarılıyorum kocaman...sevgiler
Silçok güzel olmuş. Ama ayrıntıcı bir insan olan ben kağıda çizdiğiniz haliyle çarpılamanın bitmiş haline baktım baktım durdum bir değişiklik var diye. Şimdi buldum. Kağıtta çarpıyla çizdiğiniz kısımlar ipi temsil ediyor ama onların tam ortasını delmişsiniz çarpının 4köşesini delseydiniz tam olarak çizdiğinizin birebir aynısı olurdu. Bilerek mi yaptınız bilmiyorum ama yine de çok güzel...
YanıtlaSilhay aklınla bin yaşa emi :)) bi tuhaflık oldugunu biliyodum zaten :) ama üzerinde kafa yormadım hiç..bir dahakine öyle yapıcam kesin :) sevgiler
SilBen de aynı şeyi fark ettim. Ancak yaratıcılığınız farklı bakış açınız nedeniyle diye düşündüm.
SilÖnce yazıyı okudum.Sevdim.
Sonra çalışmayı gördüm.Sevdim.
Eşya yenileme işini emekli olmadan önce son yılımda bi hayli düşündüm.Hayallerini kurdum.Çeşitli klasörler oluşturdum yurt dışı örneklerden.Arkadaşlarımla paylaştım.Yerimde olmak istediklerini söylediler hep onları da heycanlandırdığımı gördüm.
Ama sizin gibi hayata geçiremedim.
Ama hala hayalini kuruyorum.Atölyeme isimler buluyorum.
Bu yüzden yazınızda ki diyaloglar, sabah ezanı sırasında ettiğiniz dua ve bambaşka düşüncelerle uyanmanız, hatta o düşünceler başka birine aitmiş gibi kendinize şaşırmanız, içtenlikle anlatışınız beni çok etkiledi.
Bu yüzden sizi şöyle kocaman kucaklayıp kutlamak istiyorum.Kendinize olan inancınız için.
Kendimde eksik olanı bana gösteren samimi paylaşımınız için.
Sevgilerimle...
o atölye isimlerinin ardı arkası gelmez sevgili nilay :) bence artık başlamalısın...kendimize kendimizden başka engel yok...çok teşekür ediyorum güzel yorumun için...benden de kucak dolusu sevgiler....mutlu bayramlar...
SilOnun için mi derler "Her şer'den bir hayır doğar" belki de o upuzun zamanlar olmasa bugün yine o zaman ki Sibel olarak kalacaktın??? Hayat değişken çok haklısın ve yine çok haklısın "Kim demiş?"
YanıtlaSilKutluyorum seni, hem yaşadığın o büyük ve güzel değişim için, hem de etamin sevdalısı olarak acayip yaratıcı bulduğum panon için :) Ellerine sağlık, daha iyisi olamazdı ve kumaşa yapsan inan bundan daha güzel de olamazdı :)
Sevgiler
evet o yüzden derler :) bir de "bir şeyi şer olarak görüyorsanız,henüz hayır kısmının idrakine varamamışsınızdır" var...bu da benim bir sözüm :)) ve o kadar acıya ve zorlu olaylara rağmen bugün deseler ki yaşarmıydın..evet derdim...
Silçok teşekkür ederim :) ama bir yukarıdaki sümeyranın yorumunu ciddiye almak lazım...köşelerden delseymişim aynısı olurmuş..bence öyle yapmak lazım :) sevgiler
ah keşke yanında ben de olaydım :)) adamı bir pişman ederdim ki !!! neyse öyle malzeme alacağın zaman falan bana haber et artık :) sevgiler
YanıtlaSilAğlamak istedim bu yazıyı okuyunca ve seni çok sevdim:) Mucizeler ne güzeldir! Bundan sonra ömrün hep su gibi olsun....
YanıtlaSilkimseyi ağlatmak değildi niyetim:)) çok çok teşekkür ederim başak,iyiki bu yorumu bıraktın da seni tanıdım..illustration ile uzun zamandır ilgiliyim,ama bir ustayla karşılaşma fırsatım olmadı hiç..umarım gelipte başını ağrıttığım zaman bu yorumuna pişman olmazsın:)) sevgiler
Silokurken benimde gözlerim doldu azminiz insanlara umut olmalı bencede.. İnsanin savaşı zihnindedir. Seni o kadar iyi anlıyorum ki.. çok güzel olmuş o geçen diyalogda sorduğum kim diyor ? kendime hep bunu söyliycem.. ellerine sağlık
YanıtlaSil