bunu da yaptım ya....

09:38 journey of my hands 0 Comments

insanı en çok kendisi şaşırtır....
hiç denemediği bir şey de başarı gösterdiğinde nasıl da sevinir ....yaş kaç olursa olsun çocuklar gibi şenlenir...

işte son zamanlarda benim de durumum budur....bir tığ işi almış başını gidiyor ki sormayın....gerçi kolumdan dolayı istediğim hızda olmuyor ama olsun...oluyor ya :))



amaaan demeyin ne olur...çok büyük bi şey bu çorabı örmek benim için....bugüne kadar eline tığ almamış biri için büyük bişey.....biliyorum aranızda ne örgü canavarları var...buna dönüp de bakmaz bile....ama ilk örgünüzdeki heyecanı hatırlatırım size :)) benimki de o hesap....




hiç ayağımdan çıkartmak istemiyorum :) bütün ev kıyafetlerim çorabıma uygun seçiliyor....yıkar yıkamaz kaloriferde kurutuluyor :)) gönülden bağlandım anlayacağınız çorabıma....nasıl yaptığıma gelince; orası tam bir yılan hikayesi...pinterestte araştırdım önce...o kadar çok vardı ki kafam karıştı...amaaaan dedim başladım örmeye....dedim ben bunu deneye yanıla yaparım....dört kere söktüm baştan başladım...üstelik tekinin tamamı bitmiş olmasına rağmen....en sonunda çoraba en çok benzeyen bunu çıkarabildim :))



bunu da kız kardeşime ördüm....neyseki beğendi :)) ama çok da kızdı, o kolunla niye böyle şeyler yapıyosun diye...bence kolum sıkıntılı olmasaydı bi çapak bulurdu .... he he omuz tendonlarımın yırtılmış olması bişeye yaradı :))  bi de niyeyse onun çorabını örerken hep gözünü morarttığım zaman geldi aklıma....ay bilerek yapmadım canım...yanlışlıkla oldu....



sene 88 ya da 89 ...hatırlamıyorum...bişey için kavga edip duruyoruz....o koltuğun tepesinde oturuyor...yani sırtımızı yasladığımız yerde bacakları var(zaten böyle oturmasından bişey olacağı belli).....bende normal oturuyorum....artık bana ne söylediyse öyle bi kızmışım ki sol yumruğumu sallayıverdim bacaklarına.....çığlığı duyup da dönünce bi baktım ki bizim ki aşağıya inmiş meğer...gözünü tutuyor :)) bir anda gözü şişip morarmaya başladı...aldı beni bir panik....ama anne paniği....ne söyliycez...gebertir beni....neyse ki yalakalıklarım ve rüşvetlerim işe yaradı da beni anneme ispiyonlamadı :)) pek tabi ki annem anladı ama kardeş itiraf etmeyince bişey de yapamadı....

sanırım biraz günah da çıkarttım bu çorapla :))

güzel günlerde güle güle kullan kızkardeşim....

diyeceğim o ki; yeni bir şeyler deneyin sizde....saplanıp kalmayın hiç birşeye....yenilik,öğrenmek çok güzel şey....bu belki tığ işi olmaz,örgü olmaz ama neler neler var hayatta...gönlünüzün hafifçe kaydığı ama bir türlü başlayamadığınız hiç bişey yok mu? kesin vardır....başlayın gitsin....belki ilk seferinde olmaz ama deneyin...tekrar tekrar....istiyorsanız olacaktır....

bu güzel,güneşli günde 
yeni başlangıçlara cesaret edebilme , kendine rağmen ilerleme gücü diliyorum efendim




You Might Also Like

0 yorum: